EXPLOIT OUR NATIVE DIALECT FOR A STRONGER INSTRUMENT IN PURSUING THE BRILLIANCE OF OUR COUNTRY

          “Everybody has a right to pronounce foreign names as he chooses” (Winston Churchill). But, is it tolerable to love more the foreign vernaculars than our own? Currently, Filipinos more prefer to use other language for them to be called standardized persons. There’s no such harm in having it, but we must not fail to remember the place where we foremost mould.

          Sa kabila ng pighati’t katagumpayan, may nag-iisang wika na kaakibat ng bawat sangkatauhan at sa pagtahak ng napipintong daan palihis sa kabalukturan. Napaparap ng isang kabataan tulad ko ang atmosperang  lumilibot sa Perlas ng Silanganan na animo’y isang kidlat na kay bilis impluwensyahan ng wikang banyaga ang bawat Pilipino. Katutubong wika na tumitipon sa bawat Pilipino upang magkapit bisig sa pintig ng iisang layunin, ang mapaangat ang bansa. Gaano man karami ang alam na wika ng isang bayan, ang tunay na kaunlaran ay nakasalalay sa tamang paggamit nito, sa kakayahan, tunay na pagkakaisa at disiplina ng lahat ng mga mamamayan nito.

          “The accent of one’s birthplace lingers in the mind and in the heart as it does in one’s speech” (Francois la Rochefoucould). We must not mortify what we have. Let’s ought to be proud that we are Filipinos. Everybody have to clasp one’s hand for stillness, triumphant and brilliant country throughour native language, Wikang Filipino.